تفاوت بین مدیریت و رهبری کسب و کار
در هر کسب و کار وجود رهبر یا مدیر الزامی است و چه بسیار مدیرانی که رهبران موفقی هستند و با افزایش روحیه ی کار تیمی، سطح کیفی کارها را افزایش می دهند. تفاوت بین مدیریت و رهبری کسب و کارها بسیار است، گاه به اشتباه افراد فکر می کنند مدیریت و رهبری یک نقش را ایفا می کنند.
کارآیی مدیریت و رهبری در سازمان چیست؟
تفاوت میان مدیریت و رهبری بسیار واضح است، وجود رهبران مایه آرامش و ایجاد حس امنیت در تیم است و مدیران در بسیاری از مواقع ترس در مجموعه برای انجام دقیق کارها ایجاد می کنند. تفاوت این برخورد ها به دلیل نوع سبک رفتاری در گروه مدیریت و رهبری است. در انتخاب بین اهمیت مدیریت و رهبری برای یک سازمان همواره انتخاب مدیر از آرای بسیاری برخوردار است که گاه نوع رفتار مدیر برای حفظ چهارچوب های سازمان ضروری است. اما مهارت های یک رهبر را هم نمی توان نادیده گرفت و با انتخاب مدیر، نقش رهبر در یک کسب و کار نادیده گرفت.
-
مدیریت و رهبری در برنامه ریزی؛ مدیران برنامه ریز و رهبران منعطف
مدیران برای پیشبرد اهداف سازمان برنامه ریزی هایی را انجام می دهند و مواضعی را به عنوان بحران سازمانی تعریف می کنند. برطبق بحران های احتمالی، راه های حل مشکلات از قبل تعیین می کنند. اما رهبران در مقابل رویارویی با مشکلات انعطاف پذیر هستند و کل مجموعه را به آرامش دعوت می نمایند. بهترین تصمیمات را در کمال آرامش می گیرند و مسیر جدیدی را جهت هدایت تیم انتخاب می نمایند. آرامش و اعتماد به نفسی که در رهبران سازمان وجود دارد موجب می شود تا یک مجموعه کمتر دچار تنش و اضطراب شوند. به همین علت رهبران می توانند بعنوان مدیر سازمان هم انتخاب شود، چرا که با اصول سازماندهی یک کسب و کار و بهبود اوضاع در شرایط مختلف به خوبی آشنا هستند.
-
پرسنل در مجموعه ی مدیر مشغول به فعالیت هستند و پیروان در مجموعه ی رهبر
افراد در مجموعه ی یک رهبر، آموزش می بینند تا با وظایف و نقش رهبری در سازمان بیشتر آشنا شوند. یک رهبر همراه با مجموعه ی کاری خود می تواند به ارائه ی راهنمایی سایر تیم ها بپردازد. افراد در مجموعه ی رهبری اجازه ی اشتباه کردن دارند، چرا که بعد از انجام آن حتما با راه حل های بهتر و اساسی آشنا خواهند شد. اما در مجموعه ی یک مدیر خوب تعدادی افراد مشغول به فعالیت هستند که گزارش کارها را طبق برنامه های تعیین شده ارائه می دهند. مدیریت و رهبری در این دو نوع سبک اجرایی در یک سازمان گویای تفاوت های این دو نقش است.
-
مدیران مدیریت می کنند و رهبران تربیت
مدیران در راس هر تیم قرار دارند و هیچگاه خود را جزئی از کل نمی دانند. این در حالی است که رهبران خود را جزء مجموعه دارند و برای رشد و بهبود کسب و کار هماهنگی و همکاری همه اعضا را لازم می دانند. اگر به عنوان یک عضو در مجموعه ای رهبری می شوید بهتر است بدانید در پایان کار بهترین آموزش ها را خواهید دید و با بسیاری از اصول رهبری کسب و کار آشنا خواهید شد.
-
تفاوت برخورد مدیریت و رهبری با مشکلات؛ مدیران دنبال مقصر و رهبران در پی حل مشکل
مدیران برنامه ها را ارائه می دهند و از افراد تیم می خواهند آن ها را اجرا کنند و در صورت بروز اتفاق، دنبال مقصر هستند. اما رهبران کارها را به صورت تیمی انجام می دهند و در مواجهه با مشکلات دنبال ریشه های آن و همفکری با افراد تیم برای یافتن بهترین راه حل بر خواهند آمد. در صورتی که عامل اشتباه پیش آمده رهبر باشد، مسئولیت اشتباه خود را می پذیرد و به دنبال تقصیر کار جلوه دادن سایر افراد نخواهد بود. با این تعریف از مدیریت و رهبری به طور کلی رهبران افرادی بسیار قابل احترام هستند که به افراد هویت می بخشند و به آن ها فرصت های طلایی برای شکوفا شدن می دهند.
-
رهبران انسان های پر تکاپویی هستند و مدیران خاموش
مدیران وظایف محوله را در سکوت انجام می دهند و پس از اتمام کار به سراغ سایر فعالیت ها می روند. می توان گفت به سختی می توان سر از کار این افراد در آورد و از اهداف و مقاصدشان اطلاع یافت. اما در مقابل رهبران انسان های فعال اکتیو و پر انرژی هستند و تا رسیدن به نتیجه ای مطلوب بسیاری از راه ها را بررسی می کنند.
-
تفاوت جایگاه مدیریت و رهبری؛ رهبر نفوذ دارد و مدیر قدرت
می توان گفت رهبر با احساسی که در افراد از دوست داشته شدن خود ایجاد می کند باعث می شود به محبوبیت برسد و افراد را تحت تاثیر خود قرار دهد. اما یک مدیر صرفا فردی است که برنامه ریزی های لازم در جهت پیشبرد اهداف سازمان می کند و کارمندان موظف هستند بی چون و چرا آن ها را به طور صحیح اجرا کنند. در صورت بروز خطا با جریمه، کسر از حقوق و یا ساعات کاری بیشتر در سازمان باید به جبران آن بپردازد.
رهبر با خلاقیت کار می کند و مدیر با چهارچوب
رهبران یک کسب و کار برای رسیدن به نتایج مطلوب از همفکری افراد و اعضای تیم به خوبی استقبال می کنند و بهترین نظر را به عنوان راه حل انتخاب می کنند. اما مدیران با چهارچوب و قواعد سازمانی کار می کنند و نیازی به خلاقیت و ابراز نظر مجموعه ندارند.
رهبران سبب بهبود و مدیران باعث حفظ اوضاع می شوند
در هر شرایطی یک مدیر وظیفه دارد اوضاع را کنترل نماید و جهت حفظ منافع سازمان بکوشد. یک رهبر در سازمان برای بهبود اوضاع روابط، کارهای تیمی و ایجاد راهکار در شرایط مختلف انتخاب می شود.
رسایت متفاوت مدیریت و رهبری؛ رهبری شغلی آموزشی است و مدیریت سیستمی
رهبر در رشد و بالندگی افراد و پیروان خود نقش بسیار به سزایی دارد چون نقش رهبر، آموزش افرادی است که دوره های رهبری را با آزمون و خطاهای بسیار گذرانده اند و می توانند برای مجموعه فعالیت های سازمان مفید باشند، اما مدیر طبق سیستم سازمان عمل می کند.
دیدگاه وسیع رهبر و دیدگاه محدود در مدیریت
رهبران در تعیین استراتژی و مدیریت بحران سازمان نقش اصلی را ایفا می کنند، در هیچ شرایطی نا امید نمی شوند و همواره دید مثبت به اوضاع و اداره ی امور دارند. اما تعریف چشم اندازها چیزی فراتر از نقش های مدیریتی است.
مدیران کارها را به درستی انجام می دهند و رهبران کارهای درست را انجام می دهند
تمام وظایفی که به مدیران محول می شود و یا قوانینی که برای عملکرد یک مدیر مشخص می شود به خوبی و درستی انجام می شود. اما مدیران تعریف وظایف و انجام کار درست را به عهده دارند. مدیریت و رهبری دو عملکرد بسیار متفاوت دارد که آزادی عمل و تنوع در کار رهبران باعث شده فعالیت هایی فراتر از مدیران داشته باشند.
در صورت عدم حضور رهبر کارها به خوبی پیش می روند و در صورت نبود مدیر کارها مختل می شود
افرادی که با رهبر مشغول به فعالیت در یک کسب و کار هستند به خوبی درس های رهبری را می آموزند و در نبود وی از عهده ی وظایف خود بر می آیند. اما وجود یک مدیر برای نظارت، تذکر و نظم به فعالیت های اعضای تیم ضروری است.
مدیران چگونه می توانند از مجموعه ی خود باز خورد مثبت بگیرند؟
افراد به علت جلوگیری از بی احترامی، جسارت و یا توبیخ هیچگاه مشکلات کار را به مدیران منتقل نمی کنند و این امر کار مدیران را در دریافت بازخورد برنامه های سازمانی سخت خواهد کرد. ایجاد روابط دوستانه و اجازه ی بیان حقایق به پرسنل کار مدیران را بسیار آسان خواهد کرد.
بدون دیدگاه